Corona angst
Gepost op 01-04-2020
Ontzettend veel mensen ervaren heel veel angst deze laatste aantal weken in verband met het Coronavirus. Ik merk en zie hoe mensen op dit Coronavirus reageren. Gelukkig heb ikzelf totaal geen last van dit alles.
Door de manier waarop de media ons al vanaf dag 1 over het Coronavirus informeerde, maakte dat ik afhaakte in hun paniekzaaierij. Ik heb werkelijk als een verbaasde kabouter hun mededelingen gevolgd. En ik moet zeggen dat ik het eigenlijk ook wel erg fascinerend vond hoe de meesten van ons inderdaad op hun nieuwsberichten gingen reageren. Het is hen inderdaad gelukt om bijna de hele Nederlandse bevolking volledig in angst te krijgen. Missie gelukt!
Voor mijzelf voelt dit Coronavirus al vanaf dag 1 aan als een afleidingsmanoeuvre. Dat dit ingezet is voor iets heel anders. Iedereen moet zoveel mogelijk binnen blijven. Het liefst zouden ze zien dat je binnen blijft tenzij je boodschappen zou moeten doen. Ikzelf dacht gelijk aan het uitrollen van 5G. Want hoe kunnen de overheid en telecombedrijven ongehinderd allerlei masten plaatsen zonder dat het volk volop in verweer zal gaan? Juist ja, door er vooral voor te zorgen dat men massaal in huis blijven zitten.
Vervolgens kwam ik allerlei video’s tegen over andere mogelijke redenen voor dit Coronavirus. En hoe bizar sommige dingen ook op mij overkomen, ergens resoneert dat toch wel met mij. Tijd zal ons gaan leren wat de ware reden en oorzaak van deze pandemie.
Zo heb ik ook een aantal filmpjes van Jensen zitten kijken. Niet met alles wat hij te melden had, was ik het eens, maar in mijn ogen had hij wel een aantal goede vragen die hij stelde. En in een filmpje viel het kwartje waarom mensen zo massaal in de angst zijn geschoten en ik nergens last van heb. Waarom dat hele Coronavirus gedoe mij eigenlijk totaal niet kan boeien. En dat heeft wellicht alles te maken met hoe ik tegen de dood aan kijk. Ik ben namelijk totaal niet bang om dood te gaan. Sterker nog, ik heb jarenlang gewenst dat ik deze aarde mocht verlaten. En ook al heb ik daar nu totaal geen last meer van en kan ik nu inmiddels echt genieten van mijn leven, de dood schrikt mij niet meer af.
Maar goed, voor de meeste mensen is het onderwerp “dood” eentje waar heel veel taboe op ligt. Uiteraard willen de meeste mensen gewoon oud worden en gezond blijven en heel lang blijven leven. En momenteel krijgen we dagelijks de hele dag te horen hoeveel doden er al niet zijn gevallen. Dus de beste manier om paniek te zaaien is om mensen te gaan confronteren met hun grootste angst, namelijk hun eigen dood. En dat moeten we media toegeven, dat hebben ze als geen ander goed voor elkaar gekregen.
En hoewel wij binnen opgesloten zijn, 1,5 meter uit elkaars buurt moeten blijven, heel veel dingen moeten laten, heb ik mij nog nooit eerder zo fijn gevoeld. Nog nooit eerder in mijn leven zo lekker in mijn vel gezeten als nu.
In die zin heb ik het geluk gehad dat ik al vanaf jongs af aan gewend ben om veel alleen te zijn. En ook voordat deze huidige periode begon, was ik nog steeds vaak alleen. Daardoor weet ik nu ook dat ik deze periode ook prima alleen door zal kunnen gaan komen. Echter ik weet ook dat dit voor heel veel mensen anders zal gaan zijn. Zeker voor degenen die altijd een hoop mensen om zich heen hebben gehad. Voor hen zal deze komende periode een gigantische uitdaging gaan zijn.
Echter, ik denk dat deze komende periode ook een hele mooie uitnodiging kan zijn om eens bij ons zelf naar binnen te gaan. Om eens goed te gaan voelen wie jij nu eigenlijk in de kern bent. Waar jij nu werkelijk echt gelukkig van wordt. En zo mogelijk wat jij zou kunnen gaan veranderen als deze periode weer achter ons ligt.
Ikzelf ben erg gesteld aan mijn vrijheid. Zodra ik in mijn vrijheid beperkt voel, kan ik onaangenaam en/of onredelijk worden. Je zult je nu dan wellicht afvragen waarom ik dan nu helemaal okee ben met het feit dat wij niet meer vrij rond mogen lopen om ons ding te mogen doen. Dat komt omdat ik gemerkt heb dat mijn gevoel van vrijheid helemaal niets te maken heeft met de daadwerkelijke ruimte waarin ik mij begeef. Ondanks dat mijn huis nu mijn terrein is waar ik mij vrij kan bewegen, heb ik mij nog nooit eerder zo vrij gevoeld. Voor mij voelt vrijheid meer als een state of being.
Ergens vind ik het ook wel heerlijk dat ik de komende weken niet steeds in mijn agenda hoeft te kijken om te zien welke afspraken ik daar in heb staan. En verder zie ik hoe creatief de meeste mensen ineens worden, nu zij hun eigen huis niet bijna meer mogen verlaten. Echt respect voor diegene die allerlei mooie dingen verspreiden. En ik zelf heb nog nooit eerder zoveel verbinding met anderen gevoeld als nu, ook al gaat dat nu allemaal via de telefoon of internet. En ik hoop oprecht dat dit ook nog zo zal gaan zijn als het Corona-tijdperk voorbij zal zijn.
Als het meer mensen zou lukken om uit hun angst te komen (wat volgens mij alleen maar te maken heeft met het feit dat ze nu geconfronteerd worden met hun eigen mogelijke kwetsbaarheid qua leven) hoe zou deze periode dan toch nog een mooie en bijzondere tijd kunnen gaan worden?
Reactie plaatsen
Reacties