Voorspoedig herstel

Gepost 21-06-2019

Als ik woensdagochtend wakker word, merk ik dat ik mij nog super moe voel. Niet zo vreemd want daar heb ik de laatste tijd wel vaker last van. Pas op het moment dat ik naar de wc wil gaan, merk ik het pas echt goed. Mijn lichaam lijkt echt niet te willen meewerken. Ik zak zowat door mijn benen omdat die mij ineens niet lijken te kunnen dragen. En behalve dat ik mij nu als een natte vaatdoek voel, merk ik ook dat mijn hele lichaam aanvoelt als lood. Niet opnieuw he. Was net al een week voor mijn vakantie ziek geweest. En mijn vakantie had ik toch ook al gebruikt om lekker bij te komen. Maar mijn lichaam bleef onverbiddelijk. Ik besloot nog maar een poosje in bed te blijven en er dan voor te zorgen dat ik op tijd gedoucht en aangekleed zou zijn voor mijn massage-afspraak. Maar dat liep toch echt even anders dan ik had gewild. Mijn lichaam besloot om meteen na het het douchen letterlijk neer te zakken op de wc. Geen puf meer om mij nog verder af te drogen. Okee lichaam, point taken. Ik zal mijn afspraak gaan afzeggen en doen wat jij wil. Wat is het wat jij wil? Antwoord was heel duidelijk. Mijn lichaam wilde alleen maar slapen. Mmm, als ik vandaag naar jou luister, kunnen we morgen dan weer gewoon mijn dingen gaan doen? Voelde aan als “misschien”. Ik ben mijn bed weer ingedoken en heb geslapen, geslapen en nog eens geslapen. Kwam mijn bed alleen maar uit om mezelf naar het toilet te slepen en dan gelijk wat water te drinken. Meer wilde mijn lichaam echt niet. Ik heb mijn lichaam echt moeten overhalen om toch even naar beneden te gaan om mijn katten eten te kunnen geven. Met verenigde moeite lukte mij dat gelukkig. Dank je wel lichaam dat je bereid was om mijn katten niet te laten stikken. Maar dat kostte me wel behoorlijke krachtinspanning en lag ik daarna weer uren knock-out in bed. 

 

Donderdagochtend merkte ik dat ik dat het luisteren naar mijn lichaam mij wel al iets had opgeleverd. Ik voelde mij minder slap en dat loodgevoel is nagenoeg wel over. Maar het was duidelijk dat mijn lichaam nog niet toe was om weer aan het werk te gaan. Wederom mij ziek moeten melden op kantoor. Op kantoor waren ze daar duidelijk niet erg blij mee, maar ik baalde zelf nog veel meer, maar het is zoals het is. En ik besloot wederom gewoon naar mijn lichaam te luisteren. Na nog flink wat uurtjes geslapen te hebben, wilde het vandaag wel weer gewoon voedsel hebben. Dus naar beneden om iets te eten te pakken. Mijn katten wilden heel graag naar buiten, dus die lekker naar buiten gelaten en ben ik lekker languit op de bank tv gaan liggen totdat mijn mannetjes weer graag naar binnen wilden. De rest van de dag rustig aan gedaan. Doordat ik weer gewoon kon eten, voelde ik mij al weer snel aansterken. 

 

Toen ik ’s avonds in bed lag, voelde mijn keel erg rauw aan. Jeetje, zou ik dan toch de griep hebben? Ik heb sinds mijn kleutertijd nooit meer meegedaan met griepjes, dus kan mij niet heugen hoe dat toen voelde. Hoewel ik totaal geen symptomen als spierpijn ervaar (wat volgens mij toch echt wel een duidelijke indicator is), leek mij dit toch net iets anders te zijn. Maar tja, als mijn keel nu ook mee gaat doen, is dat misschien toch wel een griepje. Interessant. Maar goed, het slikken ging steeds moeilijker vanwege de intensiteit. Lag te denken aan mijn freebee die totaal geen interesse blijkt te wekken bij wie dan ook. Oja, dom van mij, waarom zet ik niet gewoon meteen mijn eigen tips in. Tja, ik mag duidelijk nog wel een stuk bewuster gaan worden. Maar goed, ik ben ben meteen aan de slag gegaan en heb ook gelijk mijn eigen EHBO kist erbij gepakt en ook maar meteen DMMD en Cellular Memory op mijn keel toegepast. En geloof het of niet, maar al met een kwartier merkte ik dat het slikken makkelijker en minder pijnijk werd. Heb mijn lichaam gevraagd om dat te laten doorlopen totdat het genoeg zou zijn en ben gaan slapen.

 

Vanochtend voelde mijn keel al veel beter. Denk dat het aan het einde van de dag of anders morgen wel weer over zal gaan zijn. Dank je wel lichaam dat jij altijd zo goed op die Access Body processen reageert. En hoewel ik er nog steeds niet achter ben waar ik nu echt goed in ben, weet ik wel dat mijn lichaam eigenlijk wel super magisch is. Als ik na ga wat mijn lichaam allemaal al veranderd heeft met de hulp van al die Access Consciousness body processen, dan moet ik toegeven dat mijn lichaam echt een gigantische capaciteit heeft met betrekking tot helen. Zo ben ik na jarenlang (ruim 29 jaar) slikken van mijn medicatie afgekomen die ik gebruikte omdat ik een auto-immuunziekte heb. Sinds ik de medicatie heb kunnen stoppen, heb ik ook nooit meer “pijn”klachten ervaren. Ook heeft mijn lichaam mij gered van een lekkage in mijn borstprothese waardoor ik geen siliconen in mijn lichaam heb gekregen. Ook heeft het mij van mijn chronische verkoudheid afgeholpen. En verder heeft het mij al diverse keren geholpen om bij kleine ongemakken weer snel door te kunnen gaan. Hoewel ik echter nog altijd allerlei oordelen over mijn lichaam heb, ben ik er nu wel super dankbaar voor dat het zo goed voor mij zorgt. En dat ik steeds beter leer om naar mijn lichaam te luisteren. Want anders zou ik mij vandaag een stuk minder prettig gevoeld hebben dan ik nu doe. Op nog wat vermoeidheid na, voel ik mij op dit moment wel weer beter. Gelukkig heb ik de komende dagen nog om uit te rusten zodat ik volgende week weer gewoon zal kunnen gaan werken. 

Hoewel ik het heerlijk vind om lekker thuis te zijn, ik vind het ook wel erg fijn om tijdens kantooruren lekker onder de mensen te zijn. Dus mijn vraag aan mijn lichaam vandaag is “Okee lichaam, waar heb jij vandaag behoefte aan zodat ik morgen gewoon een heerlijk weekend kan hebben en volgende week ook weer gewoon kan gaan werken?” 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.