Ze bleken allerlei cursussen te geven en ik besloot dus om daar mijn eerste cursus te volgen. Die basiscursus vond ik geweldig en besloot daar meer trainingen te volgen. Ook konden wij door de studenten die veel verder waren een reading laten doen zodat zij konden oefenen om het geleerde in de praktijk te brengen in bijzijn van de leraren. Ik besloot dat te doen. 

Door die afwijzing van mijn vader had ik altijd gedacht dat hij niet meer van mij hield. Mijn vader was inmiddels overleden en ik had een bepaald beeld van hem. Tijdens de reading kwam mijn vader door en kreeg ik te horen waardoor hij mij ineens op afstand had gehouden. Dat was niet omdat ik iets verkeerd gedaan zou hebben maar omdat hij doodsbang was dat hij anders voor een pedofiel werd aangezien. Iets wat in die tijd heel erg speelde. En doordat ik inmiddels de deur voor hem dichtgegooid had wist hij ook niet meer zo goed hoe hij nog contact met mij kon krijgen. Het was de angst geweest waardoor hij dus zo afstandelijk was geworden naar mij toe en heeft het daar ook heel moeilijk mee gehad, hoorde ik. Daardoor begon ik mijn vader postuum toch anders te zien en vond ik het reuze jammer hij dit nooit uitgesproken had. 

Toen ik alle cursussen die ik heel graag wilde doen had gevolgd, besloot ik weer verder te gaan. Ik voelde mij verder nog steeds niet echt gelukkig. Omdat ik moeite had met voelen, raadde mijn zus mij aan om eens naar een haptonoom te gaan. Daar heb ik een aantal sessies gedaan. Op een gegeven moment gaf hij aan dat een Ayahuasca ceremonie wellicht wel iets voor mij zou zijn als ik daar de moed voor had. En hij voorzag mij van allerlei informatie zodat ik mij daar op kon voorbereiden. Dus ik wist een beetje waar ik aan zou gaan beginnen toen ik besloot die stap te nemen. 

Omdat ik het doodeng vond en ik op medicatie leefde, durfde ik dat niet om dat in een groep te doen. Ik besloot een 1 op 1 sessie te kiezen. En na de nodige voorbereidingen voor de ceremonie, was het dan eindelijk zover dat ik mocht. En wat een teleurstelling bleek dat te zijn. Vanaf half 8 tot half 2 heb ik aan een stuk door zitten overgeven. De begeleider en zijn assistente hadden medelijden met mij. Dit hadden zij ook nog nooit eerder mee gemaakt. Ik liet ze weten dat ik begrepen had dat alles wat er uit zou komen allemaal energetische troep zou zijn, wat ik dan mocht loslaten. Dat werd wel beaamt maar toch hadden ze dit nog nooit eerder meegemaakt. Echter ik voelde mij wel bij elke spuugbeurt steeds lichter worden en ervoer steeds meer ruimte in mijn lichaam. Dus dat ik alleen maar aan het overgeven was, kon mij niet zo boeien. Toen om half 2 besloten werd dat het klaar was, was ik daar best wel boos over. Ik had immers mijn “inzichtenreis” waar ik zo op gehoopt had nog niet gehad. Behalve 2 loops die ik steeds voorbij had zien komen, gebeurde er naast dat spugen helemaal niets. Maar ik kreeg te horen dat mijn lichaam de Aya niet kon verdragen en dat een nieuwe poging toch niet door mijn lichaam geaccepteerd zou worden aangezien hij het al 3x geprobeerd had. Dus gaf ik mij boos over aan mijn slaap. 

De volgende ochtend hebben we de avond besproken, waar ik dus meer tekst en uitleg kreeg voor het beëindigen van de ceremonie na die mislukte pogingen en al mijn gespuug. Ik vroeg hem wanneer hij weer een ceremonie ging geven omdat ik dan een nieuwe poging wilde doen. Ik kreeg te horen dat ik zeker 6 weken moest wachten voordat ik dit weer kon doen. 

Toen die voorbij waren, had ik mij weer aangemeld. Hij was daar wel verbaasd over gezien mijn vorige ervaring. Doch ik mocht komen. Ik had dit keer voor een groepsceremonie gekozen omdat mijn angst voor het gebruik van deze planten drug weg was.

En dit was ook weer een bijzondere ervaring. Ook dit keer bleef ik in verschillende loops hangen. Net op het moment dat ik het idee had dat ik nooit meer uit Candy Crash land zou komen, en mij er aan overgaf dat ik het filmpje nog wel weer iets van 100 keer voorbij zou zien komen, schoot ik door naar een andere loop. Met allerlei mooie dierendia’s die maar voorbij bleven komen. Maar verder gebeurde er helemaal niets. Op een gegeven moment kwam de assistente even bij mij zitten en zei “wat een mooie dierenplaatjes he die jij steeds weer opnieuw te zien krijgt”. Ik liet weten dat ik maar zat te wachten op mijn antwoord die maar niet kwam. Toen ze mij vroeg wat mijn vraag was, liet ze zij weten “nou dan denk ik toch dat jij allang jouw antwoord heb ontvangen gezien deze dia’s”, voordat zij naar een andere groepslid toeging. Ik besloot nog een andere vraag te stellen maar mijn Aya begon uit te werken. Net zoals bij de anderen en werd het tijd om te gaan slapen. 

Uiteindelijk besloot ik nog een keer te gaan. Echter deze ervaring was dusdanig dat ik er daarna helemaal klaar mee was. Behalve dat ik weer alleen loops (dit keer waren dat echter horror loops) zag, gebeurde er niets. Ik was dan ook super opgelucht toen mijn Aya uitgewerkt raakte. Toen ik de volgende dag weer naar huis ging was het uiteraard helemaal uitgewerkt. Echter toen ik s’ avonds naar bed ging, kwamen die horrorloops weer in alle hevigheid te voorschijn alsof ik weer aan het trippen was. Ik besloot een boek te lezen, maar kon geen letter lezen. De letters dansten voor mijn ogen. Als ik mijn ogen dichtdeed, kreeg ik die horrorbeelden weer te zien. Ik dacht dat ik bezig was helemaal gek te worden. Ik sprong mijn bed uit en op het moment dat mijn voeten de grond raakte, werd ik weer nuchter. Geen flauw idee wat het precies geweest is, maar vanaf dat moment durfde ik bijna niet meer te slapen. Iedere keer werd ik geplaagd door die horrorbeelden. Dus een overduidelijke teken van mijn lichaam om nooit meer een Ayahuasca ceremonie te gaan doen. 

Een week later ging ik naar een spirituele weekend van iemand die ik bij de 2e Ayahuasca ceremonie ontmoet had. Een super mooi weekend mogen beleven. Daar lukte het mij weer om eindelijk weer eens een beetje te slapen, hoewel ik nog wel wat last had van die horrorbeelden. Tijdens dat weekend ontmoette ik Hans die ook Ayahuasca ceremonies gedaan had en wel mooie ervaringen had. Tevens bleek hij net de Bars te hebben geleerd en raadde mij aan om anders eens een keer naar hem toe te komen om alles wat mij niet meer diende los te kunnen laten zodat ik weer echt lekker kon slapen.

Ik besloot zijn aanbod aan te nemen en maakte een afspraak om bij hem langs te komen voor een behandeling. Toen hij vroeg of ik iets kon merken, liet ik hem weten dat ik totaal niets kon ervaren van de behandeling. Totdat ik ineens realiseerde dat mijn hoofd helemaal leeg was van allerlei gedachten. Wow, dit was voor mij een geheel nieuwe ervaring. Toen ik weer naar huis reed merkte ik dat mijn vermoeidheid wegtrok. En ook mijn nek en schouders begonnen fijner aan te voelen. Eenmaal thuis besloot ik nog even mijn huishouding te gaan doen (was zo rond een uur of 23.00 uur thuis). Nadat ik daar klaar mee was, besloot ik ook nog even mijn administratie te doen. En toen ik dat gedaan had, voelde ik mij nog steeds klaarwakker maar besloot toch maar naar bed te gaan. Ik had verwacht nog uren wakker te liggen, maar al kort nadat ik mijn hoofd had neergelegd was ik al in dromenland. Omdat ik dus pas om 3 uur naar bed was gegaan, had ik verwacht dat ik pas ergens rond het middaguur wakker zou worden en dan met moeite mijn bed uit zou kunnen komen, maar niets was minder waar. Ik werd zo rond een uur of acht weer helemaal uitgerust wakker. Maar wat vooral heel fijn was, na deze sessie was ik eindelijk verlost van die horrorbeelden waar ik ruim 1,5 week last van had gehad. 

Deze bars ervaring zorgde ervoor dat ik wel geïnteresseerd raakte in de Bars. En juist toen ik zoiets had van ik ga weer een afspraak boeken, kreeg ik een uitnodiging van Hans om dit zelf te leren. Dan zou hij mij komen ophalen om samen naar een bars class toe te gaan. Nou daar hoefde ik niet lang over na te denken en liet hem weten dat ik graag met hem mee ging. 

En zo ben ik dan dus in aanraking gekomen met Access Consciousness. Maar daar zal ik jullie een volgende keer wat meer over vertellen.