Wat als we ons lichaam rust geven?

Gepost op 14-08-2025

Zoals jullie hebben kunnen lezen, zijn mijn knieën zaterdagavond in een herstelfase gekomen. Dit nadat ik al tijden erg veel last van stijve en stramme knieën had.

 

Nadat ik onlangs mijn website wat aangepast had, zodat het voor mij beter aanvoelde, kwam ik tot rust. Doordat ik al maanden met mijn knieën kwakkelde, heeft het blijkbaar eventjes geduurd voordat ik (denk ik) zaterdagavond in de epicrisis terechtkwam. Mogelijk dat dit zo heftig gebeurde omdat ik ‘s middags nog een EES-sessie had gedaan. Dat stimuleert immers ons zelfhelend vermogen. Door deze heftige herstelfase werd ik gedwongen om rust te nemen, waar ik nu ook gehoor aan geef.

 

Elke dag merk ik vooruitgang. Nadat ik zaterdagavond/nacht besloot naar de kern van de pijn te gaan, iets wat mij uren heeft gekost, voelde ik de pijn wegsmelten. Ik ben vervolgens lekker in slaap gevallen.

 

De volgende dag heb ik bijna de hele dag in bed doorgebracht. De pijn was en bleef weg. Alleen bij het lopen had ik nog de krukken nodig omdat ik nog steeds met een aantal stappen door mijn linkerknie zakte. Dan deed het even goed zeer, maar gelukkig trok dat ook weer snel weg.

 

Maandag en dinsdag ben ik thuis blijven werken omdat ik nog echt niet zonder mijn krukken durfde te lopen. Wel voelde ik gedurende deze twee dagen iedere keer verbetering.

Dinsdagavond moest ik mijn vuilniscontainer buiten zetten. Ik besloot dat op een kruk te doen. En zowaar, dat is me gelukt. Het vergde wel een behoorlijke inspanning, want toen ik weer binnen was, was ik drijfnat van de transpiratie.

 

Woensdag heb ik dan ook weer rust gehouden. Ik kon wel weer voorzichtig zonder krukken in huis rondlopen. Omdat ik niets meer te eten in huis had, besloot ik om toch even naar de winkel te gaan. Gelukkig kon ik de auto voor de deur zetten en hoefde ik maar een paar passen te lopen. Nadat ik mijn spullen had, weer terug naar huis. Inmiddels voelde ik het vocht weer in mijn benen stromen.

 

Ik besefte me dat ik nog even snel de vuilniscontainer weer op zijn plaats moest zetten. Ik besloot om dat toch weer met de kruk te doen omdat ik merkte dat de kracht in mijn benen minder begon te worden. Nadat ik dat gedaan had, ben ik weer gelijk in de ruststand gegaan met mijn benen lekker omhoog.

 

De komende dagen doe ik het nog even rustig aan om mijn knieën nog hun rust te gunnen. Maar als dit zo voortgaat, kan ik maandag dus weer gewoon naar kantoor toe.

 

Dat mijn herstel zo vlot verloopt, komt volgens mij echt doordat ik dus mijn trigger heb gevonden waardoor dit hele proces in gang was gezet. En dankzij de EES-sessie die nog steeds doorwerkt en omdat ik nu al een poosje diverse producten gebruik om mijn stamcellenproductie te stimuleren. Dus superblij dat dit op mijn pad gekomen is.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.