Gepost 22-04-2019

Waarom worden mensen ziek?

Heb jij daar wel eens over na gedacht? Toen ik zelf continu moe en pijn had, was ik jaloers op al die mensen die niets leken te mankeren. En inmiddels heb ik het voor mijzelf wel duidelijk hoe ik mijn eigen auto-immuunziekte heb gecreëerd. Tenminste dat had ik al voor een deel wel duidelijk. Maar het werd mij pas echt een stuk duidelijker nadat ik met de trainingen van Leonie te Riet bezig was. Voor mij is het wel duidelijk dat dat gekomen is omdat ik totaal van mijn eigen pad afgelopen was. Heel ver van mijn eigen hart weg was afgedwaald door allerlei omstandigheden.

Gelukkig kreeg ik mijn eerste inzichten al bij een class van Merlijn Wolsink. Ik stelde hem een vraag. Weet allang niet meer precies wat ik hem toen vroeg, maar zijn vraag aan mij zal ik never nooit meer vergeten. Hij stelde mij de vraag "Is jouw ziekte je overkomen of heb je die zelf gecreëerd?". En toen gingen mijn gedachten ineens als een razende door mijn hoofd. En ineens wist ik het antwoord. Holy shit, ik had het allemaal zelf gecreëerd. Niet bewust uiteraard, maar dat mijn cellen verkeerd waren gemuteerd, had ik aan mijn eigen stress en minderwaardigheidsgevoel te danken. Ik voelde mij namelijk helemaal niets waard. Al vanaf klein kind af voelde ik mij waardeloos en een grote mislukking. Mede door alle opmerkingen die ik dagelijks te horen kreeg vanuit mijn omgeving. Maar het feit dat ik daardoor veel last had van stress, was er de oorzaak van dat de celdeling mis was gegaan.

En ik had het geluk dat ik een auto-immuunziekte heb gecreëerd en geen kanker, want dan zou ik hier naar alle waarschijnlijkheid ook nooit meer gezeten hebben. Hoe langer hoe meer heb ik het idee dat ik hier voor een reden op aarde rond loopt. Wat dat zal gaan zijn, is mij nog totaal onduidelijk. Maar gezien het feit dat ik de laatste paar jaar een aantal bijzondere magische momenten heb mogen meemaken, ben ik inmiddels van overtuigd dat ik hier nog iets te doen heb. En tijd zal gaan uitwijzen wat "dat iets" zal zijn. Maar goed, vanaf het moment dat het mij duidelijk was dat ik mijn ziekte zelf had gecreëerd, kon ik andere keuzes gaan maken zoals Merlijn mij aanraadde. En besloot ik inderdaad anders te gaan kiezen. En dankzij de Access body processen en alle clearing, kon ik na ruim 29/30 jaar eindelijk stoppen met mijn medicatie. En sindsdien (tot op heden) ook niet meer nodig gehad.

En nu met de mededeling van kantoor dat ik waarschijnlijk naar Den Haag zal moeten om daar op een afdeling te werken waar ik echt niet blij van werd/word, gebeurde er iets waardoor ik behoorlijk schrok. Mijn lichaam begon voor het eerst sinds jaren te reageren met "oude pijnen". Bij mij gingen meteen alle alarmbellen af. En ik besloot meteen mijn lichaam te vragen wat er aan de hand was. Waarom het na jaren ineens weer begon te reageren met oude pijnen. En ik kreeg toen mijn inzicht. Als ik inderdaad naar Den Haag moet daar voortaan te gaan werken, zal ik weer helemaal van mijn hart af gaan lopen. Door de reistijd die zeer waarschijnlijk in de praktijk 3 tot 4 zullen gaan zijn, wordt mijn lichaam niet blij. Want dat zal gaan inhouden dat ik vroeger moet opstaan om op tijd op kantoor te zijn en 's avond zal ik naar alle waarschijnlijkheid niet voor 7 uur thuis ga zijn. En zal ik als ik dan eindelijk thuis ben, zeer waarschijnlijk zo moe zijn dat ik alleen maar meteen mijn bed wil induiken.

Zo'n leven heb ik inmiddels al jaren geleden achter mij gelaten toen ik 1 dag minder ging werken doordat ik voor 20% door het UWV afgekeurd was. Ik kreeg daardoor eindelijk weer wat meer energie zodat ik ook weer leuke dingen kon gaan doen in de weekenden omdat ik niet meer bij hoefde te tanken. En daardoor begon mijn lichaam en ziektebeeld te veranderen waardoor ik uiteindelijk wel van mijn medicatie af kon.

En door middel van de reacties in mijn lichaam, liet mijn lichaam mij weten dat elke werkdag naar Den Haag te moeten reizen, mij teveel energie zou gaan kosten. Daardoor zal ik geen energie meer gaan hebben om in de avonden en weekenden nog leuke dingen te kunnen gaan doen. En dat ik daarmee weer helemaal van mijn hart dreig te lopen. Ik heb mijn lichaam voor deze informatie bedankt. Want nu zal ik keuzes kunnen gaan maken die wel voor ons beide zal gaan werken.

En door deze eigen ervaring vraag ik mij werkelijk af, of dit dus een reden is waarom mensen ziek worden? Omdat zij om wat voor reden dan ook dingen moeten doen waar zij werkelijk niet blij van worden. Dat zij net als ik helemaal van hun hart vandaan zijn gelopen? Ik krijg namelijk de indruk dat mensen die echt doen waar hun hart ligt, geen gezondheid issues lijken te hebben.

Vandaar dat ik jou nu deze vragen ga stellen.

Indien jij een ziekte of gezondheidsproblemen hebt, zou jij dan eens voor jezelf kunnen nagaan of jij wel happy bent met alles in jouw leven? Indien jouw antwoord ja is, kun jij dan alle dingen die jij het allerliefste zou willen doen ook inderdaad doen? Of is er toch iets wat jouw heel erg verdrietig, boos of totaal niet blij maakt?

En indien jouw antwoord op mijn vraag nee is, zou jij dan bereid zijn om voortaan andere dingen te gaan kiezen? Te gaan kiezen voor iets waar jij wel blij en gelukkig van zou worden. Iets waardoor jij weer meer naar jouw eigen hart terug kunt lopen?

Ik ben hier echt zeer benieuwd naar. Zou leuk zijn als ik hier ooit nog eens reacties op zou krijgen.