Mijn verhaal (5)

Gepost op 24-07-2022

Zoals ik jullie in mijn vorige blog al vertelde, was het mij eind januari 2020 eindelijk gelukt om mijn heimelijke doodswens los te laten. En in maart 2020 kregen wij tijdens de eerste persconferentie van Rutte te horen dat er een gevaarlijk virus de wereld rond ging waardoor wij onmiddellijk in lockdown moesten.

 

Terwijl ik zat te kijken, viel mijn bek open. Waar was Rutte in godsnaam mee bezig? Waarom bleef hij maar steeds hetzelfde zeggen. De manier waarop hij tegen ons sprak was alsof hij het tegen een stel kleuters had. Daar irriteerde ik mij mateloos aan en maakte dat ik achterdocht kreeg. Later begreep ik dat hij een hypnosetechniek op ons toepaste. Echter omdat ik dus niet bang was voor de dood, schoot ik niet in angst en kon ik zien waar hij mee bezig was. En toen de media en talkshows het alleen nog maar over het “dodelijke killer” virus konden hebben, wist ik dat ik op zoek moest gaan naar wat er werkelijk aan de hand was. Ik besloot te googelen en kwam gelijk de documentaire van Jeannette Ossenbaard tegen. Ik heb dat meteen achter elkaar zitten bekijken. Mijn hoofd spinde van de informatie die zij deelde. Het leek te krankzinnig voor woorden. Gelukkig had zij al gewaarschuwd dat haar info voor cognitieve dissociatie kon zorgen. En hoe waanzinnig het ook leek te zijn, alles wat zij vertelde, voelde voor mij super licht. Dankzij Access weet ik dat als iets licht voelt, het de waarheid is voor jou en als het zwaar voelt, dan is het een leugen. En ondanks de meest bizarre en vreselijke informatie voelde het dus super licht. Dus wist ik dat dit waarheid moest zijn. 

 

Vanaf dat moment heb ik geprobeerd om zoveel mogelijk mensen te waarschuwen van wat er werkelijk aan de hand was. Echter iedereen dacht dat ik compleet gek geworden was. Maar ik voelde zo sterk dat ik die rabbit holes in mocht gaan en dat heb ik dan ook gedaan. En heb toen ontzettend veel geleerd. Echter pas op 24 april 2020 kreeg ik mijn echte wake-up call. Ik had gezien dat de files van Wikileaks verspreid waren en had een groepje gelijkgestemde gevraagd hoe zij daar over dachten. 

Vervolgens zag ik een videofilmpje van Micheal Jackson met het nummer “The lost children”. En dat was het moment dat ik mij besefte wat voor smerige praktijken onze media uithaalt met ons. Ze vertellen helemaal geen nieuws. Het enige waar ze ons mee voeren is sensatie en bedrog. Hoe meer angst zijn kunnen verspreiden, hoe fijner zij dat lijken te vinden. Ik kan werkelijk geen nieuwsbericht meer zien of horen zonder vreselijke irritaties. 

 

Maar goed door die documentaire over Michael, was ik er toch van overtuigd geraakt dat hij een pedofiel zou zijn. De werkwijze die de jongens beschreven was exact zoals ik dat op mijn HBO-J opleiding had geleerd. Dus dacht ik dat zij dan toch de waarheid hadden gesproken. Tot die ochtend van 24 april. Toen pas besefte ik mij hoe hyprocriet onze media blijkt te zijn. Het was alsof de bodem onder mijn voeten wegsloeg. Ik plofte totaal verdwaasd in mijn bureaustoel. Vervolgens kreeg ik een berichtje van iemand die ik onlangs online had ontmoet. Ze vroeg mij hoe het met mij ging. Ik liet haar weten dat de bodem onder mijn voeten weggezakt was en dat ik haar vroeg wat er in godsnaam dan nog wel echt was in mijn leven. Want ik besefte mij in een klap dat alles in mijn leven op een grote leugen gebaseerd was. Zij reageerde “oh ben je nu pas daar” en liet mij weten dat ze mij een filmpje zou toesturen waarvan zij verwachte dat het mij zou helpen.

 

Dat heeft zij gedaan. Ik zat naar het filmpje te luisteren. Was van een Engelse medium die vertelde over de transitie van 3D naar 5D maar ook over Trump, die bezig was strijd te leveren tegen het satanisme. Op een gegeven moment vertelde zij over 3 soorten lichtwerkers. En ik herkende mijzelf in de Indigo lichtwerker aangezien ik naast mijn werk nog weinig iets anders deed dan informatie opzoeken en mij te verdiepen wat er werkelijk in de wereld afspeelde. En dat was ook het moment dat bij mij het kwartje viel waarom ik nu eindelijk verlost was van mijn doodswens. Ik wist ineens dat ik hier op aarde gekomen was voor de transitie om van het donker naar het licht te gaan. En mijn jeugd was een voorbereiding geweest om mij klaar te stomen voor alles wat er nog allemaal gaat komen. En zo voelt dat nog steeds zo voor mij. 

 

Het werd mij duidelijk dat ik flink aan de bak mocht gaan met al mijn oude shit op te ruimen. Want ik was dan wel van mijn doodswens af, echt gelukkig voelde ik mij nog niet. Dus wist dat er werk aan de winkel was voor mij. Inmiddels was ik begonnen met de Nine Star Ki business opleiding. Echter kreeg ik na het 2e weekend te horen dat ik maar beter kon stoppen en eerst eens aan mijzelf mocht gaan werken, wilde ik datgene gaan doen wat ik voor ogen had. Dat voelde wederom als een flinke afwijzing, maar achteraf ben ik de coach super dankbaar dat zij deze beslissing genomen had, want deze actie zorgde ervoor dat ik inderdaad aan mijn eigen shit ging werken.

 

Ik ben op zoek gegaan naar een coach die mij verder kon helpen. Die heb ik gevonden in de vorm van Josje de Klerk van “Van jammer naar Yes”. Ik heb dat traject bij haar gevolgd. Ik had haar bij ons kennismakingsgesprek gezegd dat als zelfs zij mijn niet zou kunnen helpen dat ik dan echt een hopeloos geval zou zijn. Precies zoals ik voor mijn gevoel door mijn omgeving gezien werd. Ik was erg blij en opgelucht dat zij mij wilde coachen. En wat ben ik dankbaar voor haar kennis. Haar traject geeft je zoveel informatie over jezelf, geeft je zoveel inzichten in hoe dingen werken. En dankzij haar hulp kon ik al mijn negatieve identiteitsovertuigingen leren ombuigen. Zal niet beweren dat ik daar helemaal vanaf ben, maar ik ben mij daar wel veel sneller bewust van als mij dat weer gebeurd. En dankzij haar mooie tools, kan ik dat ook weer snel omflippen. Dus blij dat ik mijzelf haar traject gegund heb. En hoewel dingen wel al beter leken te gaan, merkte ik dat er toch nog iets in de weg zat. En dat had te maken met een zeer hardnekkige overtuiging die ik al vanaf mijn 3e levensjaar met mij meedroeg. 

 

Dus dat was mijn volgende hindernis om te nemen. Maar dat zal ik jullie in een volgende blog vertellen. 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.